Psychose: een wereld van symbolen

"We were communicating with you through symbols. It is a language that you love to read. When you’re in that state everything is poetry. The trees speak, the statues move, the wind dances, the oceans moan, the crystals sing. All life carries symbols of its vibration. You are not of the world of ones and zeros. You are a poetic vibration." (by Hermes, Korinne W.'s guide)

(vrije vertaling) " We communiceerden met jou via symbolen. Het is een taal waarvan je houdt. Wanneer je in die staat bent, wordt alles poëzie. Bomen spreken, standbeelden bewegen, de wind danst, oceanen zuchten, kristal zingt. Al wat leeft draagt symbolen van zijn/haar vibratie. Je behoort niet tot de wereld van enen en nullen. Je bent een poëtische vibratie." (door Hermes, Korinne W.'s gids)

Vandaag kreeg ik bovenstaand bericht binnen op facebook via een internet-kennis die ook al "psychoses" heeft gehad. Het sprak me zeer aan, omdat ikzelf, wanneer ik in een veranderde bewustzijnsstaat ben (psychose), ook de wereld van de symboliek binnentreed. Alles krijgt dan een (symbolische) betekenis voor mij. Ik herinner me nog goed dat de beweging van de takken van de bomen niet zomaar een gevolg van het waaien van de wind was: mij kwam het ook voor alsof de bomen naar mij wuifden. Noem het betrekkingswaan als je wil, maar is het niet mooier om het te zien als een poëtische interpretatie van een - op het eerste zicht willekeurige - gebeurtenis?

Nieuwe blogtitel

Tot vandaag heette mijn blog BipolarGirl en was die te vinden onder een ander webadres. De naamsverandering is bewust gekozen. Ik heb psychoses gehad en daar draait het in deze blog om.

Verlichting

elke nacht

sluit ik mijn ogen

anders wordt het te licht

in mijn hoofd

ik val in slaap

verdwijn voor even

en word weer wakker

in wat je gelooft

elke nacht

sluit ik mijn ogen

zodat ik het licht

niet hoef te zien

het licht dat zo helder schijnt

dat je het best

af en toe uitschakelt

voor het je opslorpt misschien

(delen van dit gedicht zijn geïnspireerd

op de liedjestekst 'Just a Man" van Faith No More)

Dit gedicht gaat over de gevaren van slapeloosheid. Ik werd telkens 'psychotisch' na enkele slapeloze nachten. ik zet 'psychotisch' tussen aanhalingstekens omdat dit de term is voor een ziekte, terwijl ik eerder vind dat het om een emotionele of spirituele of identiteitscrisis gaat.