Open Dialogue in Finland (1)

Op de website Beyond Meds vond ik een artikel over het Finse Open Dialogue-model, een alternatieve benadering voor de behandeling van psychose. Deze benadering is gericht op ondersteuning van het individuele netwerk van familie en vrienden, met respect voor de beslissingen van het individu.

Open Dialoog (OD) heeft extreem positieve behandelingsresultaten bereikt: het vermijden van hospitalisatie, het verlagen van medicijnengebruik en minder herval. Deze aanpak slaagt er wonderwel in mensen door de psychotische crisis heen te helpen.

De resultaten na enkele jaren zijn zeer positief: de OD-patiënten werden minder vaak gehospitaliseerd en slechts 3 % hadden neuroleptica nodig, in de controlegroep waren dat er 100%. 82 % had geen of slechts milde niet-zichtbare psychotische symptomen in vergelijking met 50 % in de controlegroep. Herval deed zich voor in 24 % van de OD-gevallen in vergelijking met 71 % in de controlegroep. 83% van de patiënten waren teruggekeerd naar hun job of studie of waren werkzoekend, dus kregen geen ziekte-uitkering van de overheid. Open dialoog krijgt steeds meer steun in de VS, vooral sinds Robert Whitaker, in zijn boek “Anatomy of an Epidemic”, Open Dialoog aanprees als een effectief alternatief voor de slechte behandelingsresultaten in verband gebracht met overmatig gebruik van medicijnen.

De OD-methode gaat ervan uit dat er betekenis in 'psychose' is en nodigt de persoon die deze ervaring heeft uit om op gelijkwaardige basis deel te nemen aan het planningsproces van zijn/haar behandeling. Open Dialoog ziet psychose als een gebeuren tussen mensen, niet binnen een persoon. Dit standpunt kan een startpunt zijn om geestelijke gezondheidszorg opnieuw uit te vinden, waarbij de aandacht voor het verbeteren van de sociale relaties rondom de persoon in crisis als sleutel tot herstel geldt.

OD stapt af van de klassieke benaderingswijze: de farmaceutische interventie. In plaats daarvan wordt een dialoog met de patiënt opgestart, directe hulp aangeboden en wordt een behandelingsvergadering georganiseerd binnen de vierentwintig uur van het eerste contact.

De bedoeling van de behandelingsvergadering is een dialoog aan te gaan, waarbij de patiënt een stem krijgt zodat hij/zij zich minder geïsoleerd voelt. Deze benadering benadrukt het belang van het vinden van een gemeenschappelijke taal voor de psychotische ervaring,; een ervaring die voordien niet communiceerbaar was en het creëren van een gedeeld begrip van de crisis binnen een netwerk. Het effect van dit taalgebruik is het ontstaan van transparantie in de psychiatrische zorg, de ‘openheid’ van Open Dialoog. Er zijn geen afzonderlijke stafvergaderingen om het ‘geval’ te bespreken, dus alles wat de patiënt betreft, zoals eventuele medicatie, hospitalisering en psychotherapeutische opties moeten besproken worden in de vergadering in aanwezigheid van iedereen van het netwerk…

OD vermijdt o.m. het volgende: diagnostische procedures, medicatie, controle, de taal van de pathologie en het bespreken van de patiënt in zijn/haar afwezigheid.


Schrijver en filmmaker Daniel Mackler besprak zijn indrukken over het Finse Open Dialoog-model, waarover hij een documentaire maakte. Volledige tekst vind je hier. In een volgende blogpost lees je daarover meer.